عشق، شاعرانگی و حسرت
قرار نبود قصه این طور تمام شود

یک سال پیش در چنین روزهایی، امید روحانی تماس گرفت و از وضعیت ناخوشایند بیماری حمید گفت. بغضم ترکید و گفتم: «نه، دیگر بس است. به خدا طاقتم تمام شده. چند دوست دیگرم بروند؟» مدتی با خودم کلنجار رفتم و بالاخره هم جرات نکردم به حمید زنگ بزنم. ترسیدم تا صدایش را بشنوم، به هم بریزم. کاش می‌زدم. کاش می‌توانستم خوددار باشم.

حمید در اواسط دهه ۱۳۶۰ و یکی دو سال پس از من به مجله «فیلم» پیوسـت. پیشتر، برخی از نقدهایش را در مجلات «زن روز» و «سروش» خوانده بودم و همکاری مشترک‌مان با بهزاد رحیمیان در کتاب «دوران خنده» در بهمن ١٣٦٧ به نخستین دیدارمان انجامید؛ دیداری سرشار از گپ وگفت درباره بزرگان سینمای کلاسیک و یادآوری فیلم‌ها وسکانس‌های محبوب‌مان از کیتن و فورد و هاکس و لوبیچ و کاپرا و... از همان نخستین دیدار،هیجان و ابراز احساساتش توأم با حرکات دست و طره‌مویی که از پیشانی به کنار میزد و برخاستن و قهقهه و نشستن دوباره‌اش، جذاب و دوست داشتنی می‌نمود و کمی که با او بیشتر هم کلام می‌شدی، می‌فهمیدی چه آرشیو و دانش وسیعی از تاریخ سینما به خصوص کتاب‌های انگلیسی زبان دارد.

شهرام جعفری نژاد 

صفحه ۸

هیچ چیز کاملا از دست رفته نیست
گفت وگوی حمیدرضا صدر با آنتونی هاپکینز

یکی از آن سوغات‌ها

این گفت و گو یک بار در شـماره ١٥٦ ماهنامه «فیلم» (فروردین ۱۳۷۳) منتشر شده است. آن زمان به دلیل کمبود منابع و عدم دسترسی راحت به بازیگران مهم دنیا، این جور گفت وگوهای مستقیم و بی‌واسطه ارزش و اعتبار زیادی داشت و مخاطبان پی‌گیر سینما ترجیح می‌دادند به جای مطالب ترجمه شده، حرف‌های یک پرسشگر نام آشنا مثل حمیدرضا صدر دوست داشتنی را بخوانند؛ هرچند که هنوز هم بعد از گذشت این همه سال، همچنان خواندنی و جذاب است. این گفت وگو زمانی انجام شد که هاپکینز ۵۵ ساله و در اوج کارنامه‌اش بود؛ هرچند بعدها نقطه اوج‌های دیگری هم از راه رسیدند و او هیچ گاه از قله پایین نیامد. توضیحات مفصل صدر در مقدمه مفصل این گفت وگو، گویای همه چیز است. در عین حال انتشار دوباره این گفت وگو یادی از حمیدرضا صدر هم هست؛ نویسنده محبوبی که ماهنامه «فیلم» بخشی از اعتبارش را مدیون نوشته‌های اوست. صدر در دورانی که هنوز یکه تازی فضای مجازی شروع نشده بود و خبری از اینترنت و «سرچ» نبود، از سفرهایش سوغاتی های جذابی - کتاب و مجله و مصاحبه - می‌آورد که حاصل آن‌ها در قالب مطلب و یادداشت و عکس و گفت و گو، به خاطره چند نسـل از خوانندگان مجله و عاشقان سینما تبدیل شده است. شور و شوق ذاتی او در روایتگری از فیلم‌هایی که در خارج از کشور روی پرده دیده بود، در نوشته‌ها و مصاحبه‌های آن دورانش منعکس شده و در همین گفت و گو هم می‌توان روحیه خاص صدر و انرژی درونی و نگاه نکته سنج و ریزبینش را دید. باز چاپ این گفت وگوی خواندنی و جذاب، پس از درگذشت او معنا، طعم و حال و هوای دیگری دارد.

صفحه ۶۴

مشاهده و خرید نسخه‌های مجله فیلم امروز