چهارشنبه ۸ آذر ۱۴۰۲
اگر تو نبودی سروده‌ی باب دیلن است. او این شعر را سال‌ها پیش برای همسرش سرود. دیوید واکر، تصویرگر کتاب، این شعر را به تصویر درآورده و آن را در قالب عشقی میان والدین و فرزندان ارائه کرده است. تصویرسازی کتاب به گونه‌ای است که عبارات شعر را برای کودک معنا می‌کند. در دو صفحه‌ی ابتدای کتاب بخشی از شعر نوشته شده و تصاویری از حالات مختلف یک سگ کوچولو ترسیم شده است. حالاتی مثل شادی، چرخیدن، سر و ته شدن، خوابیدن، دویدن و ... نقاشی شده تا نشان دهد در همه‌ی این حالت‌ها او فرزند مادر و دوست داشتنی است؛ فرقی نمی‌کند چگونه باشد.
در شروع داستان تصویری از قایم‌باشک‌بازی مادر و فرزند آمده که مفهومِ «نبودن» را برای کودک عینی‌سازی کند. در این تصاویر والد و کودک مشغول بازی هستند و در هر مرحله از بازی حالات و احساساتی مانند شادی، تعجب و هیجان را تجربه می‌کنند. بعد از بازی مادر فرزندش را در آغوش می‌کشد، به خانه می‌روند و کودک در تختش استراحت می‌کند. در تصویری از اتاقِ مادر، تابلویی روی دیوار قرار دارد که عکس سگ کوچولو توی آن قرار گرفته تا نشان دهد چقدر دوست‌داشتنی است و حضورش برای مادر پررنگ است. علاو بر احساسات آرام و خوشایندی که کودک برای مادرش رقم می‌زند، تلاش شده عشق بی‌حدو‌مرز مادر حتی در زمان بازیگوشی و شیطنت فرزند هم نشان داده شود. به‌طوری که در تصویری سگ کوچولو با یک شیپور مادرش را از خواب بیدار می‌کند و مادر آن را «تازه شدن روز» تعبیر می‌کند: «اگر تو نبودی روزها برایم تازه نبودند.»[1]
شعر همراه با قصه‌گویی تصویری
در این کتاب متن، کوتاه و مختصر است، اما تصاویر سرشار از مفهوم‌اند. اگر والد کتاب را بخواند و کودک از روی تصاویر قصه را دنبال کند، داستان به‌خوبی تکمیل می‌شود؛ داستانی از سفرهای ماجراجویانه‌ی مادر و فرزند به دریا، جنگل، زیر باران قدم زدن، زیر برف راه رفتن و در میان دشت‌گل بازی کردن.
در پایانِ قصه برای نشان دادن احساس مادر در زمان نبود فرزندش تصویری از دو تاب کنار یکدیگر می‌بینیم که سگ کوچولو حضور ندارد و چهره‌ی مادر نگران و ناراحت است. در تصویر بعدی که سگ سوار تاب می‌شود، بر چهره‌ی مادرش لبخند رضایت می‌نشیند.
«اگر تو نبودی
ناراحت و غمگین بودم
اگر تو نبودی...
از هیچ‌چیز سر در نمی‌آوردم.
اگر تو نبودی...
چه‌کار می‌کردم؟»[2]
این کتاب را انتشارات زعفران برای گروه سنی 3 تا 9 سال منتشر کرده است.
منابع: دیلن، باب. 1395، ترجمه‌ی فاطمه ابطحی، تهران: نشر زعفران
[1]- دیلن، 1395: 13
[2]- همان، 2
در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.