باید به اطلاعتان برسانیم که گیاهان اگرچه مغز و اعصاب ندارند، اما سلولهای گیاهی با جریان الکتریکی با هم ارتباط برقرار می‌کنند و در انجام این کار از بعضی پیام رسان‌های عصبی استفاده می‌کنند که در بدن انسان نیز وجود دارد. حتی خواندن چند فصل نخست این کتاب تضمین می‌کند که دیگر هرگز نتوانید به گیاهان به چشم سابق نگاه کنید. به ویژه آنکه معلوم شده آنها نیز ما را می بینند! و اتفاقاً دیدشان رنگی است. گیاهان از حواس دیگری همچون بویایی، چشایی، لامسه و احتمالاً شنوایی برخوردارند، و گرچه از اندیشه و خردورزی بی بهره اند، اما خیلی چیزها را می‌دانند و به یاد می آورند. شاید نگریستن به جهان از دید یک سگ یا گربه چندان دشوار نباشد، اما نگریستن از منظر چمنی که روی آن راه می‌رویم گلی که می بوییم و درختی که از آن بالا می‌رویم، سبب می شود جایگاه خودمان در طبیعت را بهتر بشناسیم.