در ۳۰ سپتامبر ۱۹۵۸، برآورده شدن آرزویش، با همان خونسردی اعلام آغاز جنگ دوم جهانی در دفترچة خاطرات او نوشته شده است: «خانة لورمارن را گرفتم. بعد عزیمت به سن ژان برای بازیافتن می»  چند روز بعد – می به زندگی دانشجویی خود در پاریس بازگشته است - کامو ساعت‌های متمادی در خانة خالی راه می‌رود و به برگ‌های مرده و سرخ بوته‌های مو نگاه می‌کند که باد شمالی سرد و خشک آن‌ها را به سمت پنجرة اتاق‌ها می‌راند. میل دارد در روز تولد چهل و پنج سالگی خود «وارستگی را [...] آغاز» کند.

لورمارن که قرار است گوشة عزلت برندة جایزة ادبی نوبل شود، در هفتاد کیلومتری آوینیون و چهل کیلومتری اکس - آن پرووانس قرار دارد. مسافت‌ها طولانی است و دهکده از قدیم هم برای داشتن «قصر مقاومت» خود مشهور بوده است، که از سی سال پیش، در تملک آکادمی علوم و هنرهای زیبای اکس - آن پرووانس قرار دارد و از آن برای کنفرانس‌های هنرمندان و دانشمندان استفاده می‌شود.