از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ اثری از همینگوی منتشر نشد. در این یک سالها همینگ‌وی شاید مشهورترین نویسندة جهان بود و وظیفه دشواری در برابر خود داشت: از او انتظار می‌رفت درباره جنگ جهانی دوم رمانی بنویسد که از هر جهت از رمانی که دربارة جنگ داخلی اسپانیا نوشته بود بزرگ‌تر و برتر باشد. همینگ‌وی هم وانمود می‌کرد که سرگرم نوشتن چنین رمانی است. این رمان قرار بود از سه بخش تشکیل شود: درباره زمین، درباره هوا، درباره دریا.

ظاهراً همینگوی برای نوشتن «رمان بزرگ» خود مواد کافی در دست داشت: به عنوان خبرنگار جنگی بسیاری از صحنه‌های جنگ را از نزدیک دیده بود؛ حتی در آزادساختن شهر پاریس عملاً شرکت کرده بود.