خانم ها، آقایان... 
(درباری‌ها شروع می‌کنند به خنده‌ای بسیار بلند، اما هماهنگ با هم، قهقهه نمی‌زنند. از طرف سیاه‌ها با خنده‌ای مشابه اما بلندتر جواب داده می‌شود. سیاه‌ها دور آرشی بالد جمع می‌شوند. درباری‌ها، کمی گیج، ساکت می شوند) اسم من آرشيبالد آبسالون ولینگتون. (احترام می‌گذارد، می‌رود و مقابل دوستانش می‌ایستد و آنها را یکی یکی معرفی می‌کند) ایشان آقای دی یودونه ویلاژ... (ویلاژ تعظیم می‌کند) دوشیزه آدولاید بوبو (تعظیم می‌کند.) آقای ادگارالاس - ویل دو سن نازار (تعظیم می کند) خانم اگوست نژ... (صاف ایستاده) آخ، آخ خانم محترم - (لحن عصبانی، ولی دوستانه) لطفاً احترام بگذارید. (نژ بی‌حرکت می‌ماند) خواهش می‌کنم خانم محترم، احترام بگذارید! (آهسته، با لحن نسبتاً غمگین) از شما خواهش می‌کنم، تعظیم کنید خانم! این فقط یک بازی است.

صفحه ۱۱