ارزش والای ظاهر در چشم ژنه از آن‎جاست که به شر جسمیت می‌دهد و مانند شر خود را می‌خوردو از بین می‌برد. موارد ناپدید شدن در زندگی مادی نادر است: بشقاب می‌شکند و تکه‌های آن باقی می‌ماند. اما ظاهر، موجودی را به ما عرضه می‌کند، آن‌را به ما می‌دهد، تقدیم می‌کند، اما اگر دست را درازکنیم ایم موجود ناگهان ناپدید می‌شود. قربانی حقه‌ی آس بازی، چشمش دائم روی آس دل است، می‌داند که اولین ورق از سه ورق است،به آن اشاره می‌کند،مجری آن‌را رو می‌کند. آس، آس پیک است.

صفحه 23