آثار ایرج پزشک زاد

ایرج پزشک‌زاد نویسنده و طنزپزداز پرآوازه‌ی معاصر به سال 1306 در تهران متولد شد. پدرش، حسن پزشکزاد، طبیب بود و مادرش زنی اعیان‌زاده که نسب او به یکی از رجال دربار قاجار به نام امیرالامرا می‌رسید. پزشک‌زاد ابتدا به خواست پدر، تحصیل در رشته‌ی پزشکی را آغاز کرد اما مدتی بعد به دلایل شخصی از ادامه‌ دادن این راه منصرف شد و تحصیل در رشته‌ی حقوق را آغاز کرد و در همان سال‌های جوانی راهی اروپا شد. در اتریش معاون کنسولگری بود که اولین بارقه‌های نوشتن در ذهنش ظهور کرد و اندک‌اندک به کاغذ و قلم روی آورد. پس از اتمام تحصیلات حقوقی در دانشگاه بورگوین فرانسه، به ایران بازگشت و ابتدا در دادگستری و مدتی بعد در وزارت خارجه استخدام شد. به گفته‌ی خودش، از آن‌جا که مسئولیت سنگینی در وزارت‌خانه نداشت و بیشتر در حکم "زینت مجلس" بود، فرصت بیشتری برای نوشتن پیدا کرد و توانست اولین داستان کوتاه خود با نام اصغر آقا‌ی کَل مهدی را در مجله‌ی فردوسی منتشر کند که البته چندان موفق نبود. پزشکزاد همچنین از سال 1333 در همین نشریه ستونی به نام آسمون ریسمون داشت و با نگاهی منتقدانه به شعر معاصر، محتوای فکاهی تولید می‌کرد. در ادامه انتشار آثاری چون ماشاالله خان در دربار هارون‌الرشید و دایی جان ناپلئون ایرج پزشکزاد را به یک طنزنویس نام‌آشنا بدل کرد. او پس از انقلاب اسلامی جلای وطن کرد و ادامه زندگی‌اش را در فرانسه و ایالات متحده گذراند. پزشکزاد سرانجام در دی ماه سال 1400 در سن 94 سالگی در لس‌آنجلس آمریکا در گذشت.