از این که زندگینامه ی من به تحریر درآمد و شکی نه چندان بلند بالا بلکه شکی گذرا که من به واقع چنین بوده و خواهم بود؟ در شگفتم!

با خواندن آن به خود آمدم؛ آیا عقلی در کار نبوده و خود را در مقابل خیال یا توهم که آن را خیال منحرف می نامم، عصاکشان و فلج تسلیم کرده ام؟ بله عقل ابزار معاش و روز مرگی است و در این وادی نمی گنجد. همین است که شخص خیال پرداز و توهم زا همیشه نزد دیگران مهجور می‌ماند و چه چیزهایی که در مورد او گفته نمی‌شود و چه چیزهایی که از دست نمی دهد.

قسمتی از یادداشت حسینعلی ذابحی که در ابتدای این کتاب نوشته شده است.