آنچه نوام چامسکی در این مجموعه مقالات مطرح می‌سازد با آرای امروز او تفاوت‌های بارز دارد. پویایی او در بازبینی آرای گذشته‌اش و جرح و تعدیل آن‌ها ستودنی است٬ اما شاید همین نکته باعث شود که بتوان به‌لحاظ روش‌شناسی تاریخی بر او خرده گرفت. با نگاهی گذرا به‌آثار زبان‌شناختی وی که دوره‌ای چهل ساله را در برمی‌گیرد٬ پرسش عمده‌ای در شناخت وی پیش رو قرار می‌گیرد و در نهایت مشخص نیست که دیدگاه چامسکی چیست و جایگاه وی در تاریخ این علم کجاست. مروری بر مطالبی که به‌یک باره در دوره‌ای مردود تلقی می‌گردد و سپس در دوره‌ای دیگر به کمک همان شیوه‌ی استدلال مورد تأیید قرار می‌گیرد٬ می‌تواند مؤید این ادعا باشد.