مجله کرگدن شماره ۱۳۰
آدم خوب است زیاد رفیق داشته باشد. رفیق اگر شفیق باشد، نور علی نور! اگر رقیق‌القلب و همدرد و همسفر هم باشد که دیگر اتمام نعمت است. روح‌الله از این رفیق‌های حسرت‌برانگیز – که یکی دو تایش از سر آدم هم زیادی است – یک دوجین و شاید بیشتر دارد / داشت. یعنی رفاقت کرده و لابد خودش چنین رفیقی بوده / هست که این همه آدم آمده‌اند اینجا در این «بدترین جای دنیا برای قدم زدن و جست‌و‌جو کردن» و این‌طور بی‌تابی می‌کنند.
آن‌قدر داغ و شورانگیز و جگرخراش که صدای مویه مادر و خواهرش گم است. پدر و برادرش گوشه‌ای ایستاده‌اند و آب و ماسک و دستمال دست رفیق‌ها می‌دهند. رفیق خوب برای مرگ هم نعمت است...
صفحه ۱۱
مجله کرگدن شماره ۱۳۰
- نام مجله: مجله کرگدن شماره ۱۳۰
- تعداد صفحات: 129
- شماره: 130
- سال انتشار: 1399
- ماه انتشار: مرداد
- دوره نشر: هفتگی
- ناشر: کرگدن
- امتیاز: امتیازی ثبت نشده
دیدگاه‌ها
در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.
مطالب پیشنهادی
قلمی که از تبعید می‌نوشت
دوبراوکا اوگرشیچ: مروری بر زندگی و آثار
سفری به دنیای نمادین
مروری بر کتاب ناز بالش نوشته‌ی هوشنگ مرادی کرمانی
شعرداستان‌های آقای معلم
مروری بر کتاب دوباره از همان خیابان‌ها نوشته‌ی بیژن نجدی
مجله‌های پیشنهادی
مجله کرگدن
