مسیر تهران مدرن در قاب 

فرض کنید که من و شما در سالن سینمایی حضور داریم و منتظریم تا فیلم به نمایش دربیاید. فیلم مورد نظر ما فیلمی تاریخی و درباره‌ی تحولات شهر تهران است. با شروع فیلم متوجه می‌شویم که روایت این تحولات در مکانی ثابت به تصویر کشیده شده است: بلواری که در حاشیه‌ی نهر آب‌کرج٬ ساخته شده است. تصویر به ما نشان می‌دهد که نهر آب‌کرج٬ شمالی‌ترین نقطه‌ی شهر و تفرجگاه تهرانی‌هاست. سال ۱۳۳۹ شمسی است. این بلوار شیک در جست‌وجوی نامی برازنده است که هم بتواند برأی مردم ترغیب‌کننده باشد تا آن‌ها را برای تجربه‌ی جدید «وقت‌گذرانی» به این مکان بکشاند و هم تفاوت بافت شهری این مکان را با دیگر نقاط تهران به رخ بکشد. سفر ملکه الیزابت دوم به ایران و ملاقات دو قدرت شاهی٬ فرصت مناسبی را شکل می‌دهد و به افتخار این سفر٬ بلوار را «الیزابت» می‌نامند. برای مسئولان٬ این نام بسیار برازنده است؛ زیرا عمران و آبادانی در «سرزمین شاهان» را نشان می‌دهد و به‌علاوه٬ نام‌گذاری بلوار به نام ملکه و به واسطه‌ی سفراو می‌تواند بستری مناسب برای مخابره‌ی گوشه‌ای از اهداف حکومت به جهانیان شود. بنابراین, بلوار از همان آغاز در نقش بازیگری ابرستاره‌ای ظاهر می‌شود تا علاوه بر آنچه که هست٬ حامل ایدئولوژی خاص نیز باشد.

صفحه ۲۶