عشاق باشکوه نمایشنامه‌ای است باحال‌وهوای قهرمانی، آمیخته با موسیقی و باله نوشتة ژان باتیست پوکلن مولیر. این نمایشنامه در فوریة ۱۶۷۰ میلادی تحت عنوان سرگرمی سلطنتی در سن-ژرمن برای لوئی چهاردهم و درباریان اجرا شد. متن نمایش حدود ۱۲۰۰ خط است که برای یک نمایشنامة پنج پرده‌ای کوتاه به‌نظر می‌رسد زیراکه گفت‌وگوها درنمایش اهمیت نسبی دارند. تأكید نمایش همانند اپرا بر جنبه‌های بصری مثل رقص و موسیقی است که در قرن ۱۷ میلادی توجه مخاطب را به خود معطوف می‌کرد. نمایشنامه باید نوعی یکپارچگی و وحدت رویّه به نمایش بدهد و این بخش یعنی موسیقی و رقص تجسم‌پذیری و تصویرپذیریِ کمدی - باله را افزایش می‌دهد و تنوع آن را به میزان چشمگیری بالا می‌برد.