از کجا پیدا کنم وصفی که به جا بیاورد حقِ ستایشِ اردک وحشی را؟

همین طور بنشینی و لحظه به لحظه در زندگیت فرو تر بری، تا اینکه یادت برود که در تئاتر هستی؛ با وحشت و شفقت یک تراژدی عمیق را ناظر باشی و، و در عینِ حال، قاه قاه بخندی، چون داری یک کمدی تمام عیار تماشا می‌کنی؛ از خود بیخود بشوی، نه به علت انصرافِ خاطر، که به دلیل تجربه‌یی عمیق تراز چیزی که زندگی حتی یکبار هم نصیبِ اغلبِ ما نمی‌کند، یا اغلب هیچ کسی را نصیبی از آن نمی‌دهد.

صفحه 47