زندگی چیست؟ حبس شدن میان چهار دیوار، یا شناختن دیگران و سفر کردن (به تمام معنی‌هایی که این واژه برای ما دارد)؟ وقتی نمایشی اجرا می‌کنیم، نوعی جهان‌بینی مطرح کرده و بنا نهاده‌ایم؛ بر روی صحنه، پیرامون صحنه و از طریق نحوه‌ی درک تماشاگران از کارمان. واقعا دوست ندارم به این مساله به عنوان موضوعی مجرد نگاه کنم. بحث بر سر تاریخ است. تمام لحظات زندگی ما جزئی از یک دوره‌ی تاریخی است: انتخاب با ماست؛ ما از همان دوران کودکی تصمیم می‌گیریم که به‌عنوان یک دختر یا پسر نقشی در تاریخ ایفا کنیم یا بگذاریم تاریخ بدون ما شکل بگیرد و سرمان را درون سوراخ تاریکی فرو ببریم و جم نخوریم.

(لوموند، 26 فوریه‌ی 1998)

صفحه 274