پیکاسو با مادرم ملاقات کرد٬ آن قدر به نظرش زیبا رسید که تصویرش نقاشی کرد. دوستانم تابلو را مسخره کردند. گفتند تصویر مادرم آن‌قدر زشت بوده که آنها را می‌ترسانده است. با این حال٬ آن تابلو خیره کننده بود.

من عکسی از مادرم برداشتم و به خطوط دور صورت او توجه کردم و فهمیدم که آن تصویر٬ به‌غیر از چانه‌اش٬ دقيقا به تابلوی پیکاسو شبیه است. البته می‌دانستم چرا این طور شده: چون در تابلوی پیکاسو٬ مادرم به پهنای صورتش می‌خندد.

صفحه ۹