هوموساکر که در زبان لاتین به معنای «انسان مقدس» است، در حقوق روم قدیم به کسی اطلاق می‌شد که اگر کسی او را می‌کشت قاتل به شمار نمی آمد و با این حال امکان قربانی کردن او نیز وجود نداشت. به این قرار، انسان مقدس در چارچوب قوانین روم شخصی بود که بیرون از دایره ی قانون قرار می‌گرفت. آگامبن این تمثال را برای فهم رمز سیاست در دنیای مدرن احیا کرده است.

آگامبن در هوموساکر می‌کوشد مسئله ی امکان محض و بالقوگی و قدرت را به مسئله ی اخلاق سیاسی و اجتماعی در بستری پیوند زند که اخلاق مذکور شالوده ی دینی و ما بعد الطبیعی و فرهنگی سابق خویش را در آن از کف داده است.