در ایمان به چه؟در محبت به چه؟ در امید به چه؟ این ناتوانان نیز خواهان آناند که روزی-روزگاری ایشان نیز توانا شوند: شکی در آن نیست. روزی-روزگاری میباید «پادشاهی» ایشان نیز فرارسد که چنان که گفتیم، ناماش را، باری، «پادشاهی خدا» میگذارند: آری، در همه کار چنین فروتناند! اما تا رسیدن به آن روز زندگانی درازی مییابد؛ زندگانی فراسوی مرگ_آری، زندگانی جاوید مییابد تا که آدمی جاودانه در «پادشاهی خدا» به سر برد و جبران این «زندگانی زمینی» سرآمده با ایمان، با محبت، با امید را کند.
صفحه 60
در حال حاضر دیدگاهی برای این کتاب ثبت نشده است.
مقالات پیشنهادی
کتاب های پیشنهادی
دیدگاه خود را با ما به اشتراک بزارید