تاسیان

نویسنده: امیرهوشنگ ابتهاج

می‌خوانم و می‌ستایمت پر شور

ای پرده دل فریب رویا رنگ

می‌بوسمت ای سپیده گلگون

ای فردا ای امید بی نیرنگ

دیری‌ست که من پیِ تو می‌پویم

هر سو که نگاه می‌کنم،آوَخ!

غرق است در اشک و خونِ نگاه من

هرگام که پیش می‌روم بر پاست

صفحه68