به یاد ریشارد کاپوشچینسکی

ریشارد کاپوشچینسکی، پیشکسوت خبرنگاران خارجی، که در ۷۴ سالگی جان سپرد، بزرگ‌ترین روزنامه نگار قرن بیستم نامیده شده است. او روزنامه نگاری را نوعی رسالت می‌شمرد و بیش‌تر عمرش را، به میل و رغبت، در نقاط ناامن و ناشناخته، در میان جامعه‌های جنگ زده و در هم شکسته‌ی افریقا و پیرامون دربارهای فاسد و خفقان زای دیکتاتورها گذراند و کوشید جوهر و ماهیت آنها را به گوش جهان دوردست برساند.

کاپوشچینسکی در سال ۱۹۳۲ در شهر پینسک، که اکنون در بلاروس است، به دنیا آمد. مادرش در جست و جوی پدر سربازش او را به لهستان برد. این سالهای سخت کودکی، گرسنگی دائم، سرما، مرگ‌های آنی، جیغ و داد و کشتار، بدون کفش، بدون خانه، بدون کتاب در مدرسه، بر روحیه‌ی جوان او اثری ژرف نهاد و همه‌ی عمر به جنگ و بی‌عدالتی به چشم طفلی معصوم نگریست. سالها بعد نوشت: « ما که جنگ را از سر گذراندیم می‌دانیم فهماندن حقیقت جنگ به کسانی که، از بخت نیک، این تجربه را نداشتند، چه اندازه دشوار است. می‌دانیم که زبان از عهده برنمی‌آید، ناتوانی اغلب غلبه می‌کند و، سرانجام، می‌بینیم که این تجربه‌ای انتقال ناپذیر است.»