زهره در اصل یک الهه بزرگ نظیر ربه‌النوع‌های آسیائی بود و به‌طور کلی خدای باروری به شمار می‌رفت، یعنی دامنه نفوذ او هم انسان، هم حیوانات، هم گیاهان را شامل می‌شد، و بطور اعم وی رشته‌های مختلف تولید مثل را در طبیعت نظارت می‌کرد، ولی اندک اندک فقط بصورت الهه عشق درآمد و همة انواع عشق، چه از جنبه شاعرانه و معنوی، چه از جنبة آسمانی و هوس‌آمیز آن تحت نظارت وی قرار گرفت.

در یونان از این جهات مختلف به او نامهای مختلف داده بودند. افرودیت اورانيا (زهره آسمانی) الهه عشق پاک و ایده‌آلی بود. افرودیت گنیتریس (زهرة زاینده) الهه ازدواج بود و دختران و بیوه زنان در طلب شوهر رو بدو می‌آوردند. افرودیت پاندموس یاپورنه (زهره هرجائی) الهه هوسهای شهوانی و ربةالنوع زنان عشق فروش بود. باید تذکر داد که این زنان در یونان قدیم از نظر آن‌که مریدان الهه بشمار می‌رفتند با نظر تحقیر نگریسته نمی‌شدند و بعکس عده‌ای از آنان جزء مشهورترین زنان یونان بودند.