سایه‌های مستدام
چرا شجریان و سایه در حافظه جمعی مردم ماندگار شدند

هر آدمی وقتی به دنیا می‌آید قرار است داستانی بسازد: داستان خودش را اما بعضی آدم‌ها متولد می‌شوند تا داستان دیگران باشند. قصه‌ای که این قیبل آدم‌ها از خود بر جای می‌گذارند. فسانه و فسون نیست که به حدیثی تازه از بادها برود. روایتی است که هیچ گاه رنگ کهنگی به خود نمی‌پذیرد زیرا سرشته از جان‌هایی است که به تیغ عشق. حیاتِ مکرر یافته‌اند که فرمود: هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق.

صفحه ۱۹