مجله کرگدن (۵۱)

- شوخی مثل نمک است. در لفظ هم نمک و شوخی مترادف همند. برای همین خیلی مهم است که شما شور را از مزه نبرید و همه چیز را تبدیل به شوخی نکنید.

- پس منتقد وضع موجود هستی.

- ما تا چند سال پیش گرفتار عبوس زهد بودیم. آنقدر از شوخی و خنده پرهیز داشتیم که مردم به برنامه آقای قرائتی به چشم برنامه مطایبه‌آمیز و فرحبخش نگاه می‌کردند. 

- آن تفریط، این افراط را هم دارد. کفاره شوخی کردن‌های بی‌حسابِ امروز را هم بعداً باید بپردازیم.

- در واقع ما بر سر سفره‌ای نشسته‌ایم که غذایش یا زیادی بی‌نمک است یا زیادی شور؛ الان دچار شوری مفرطیم.

- قبول دارم که اهل زیاده‌روی هستیم. این طور بار آمده‌ایم که کار و بارمان آمیخته با مبالغه است؛ اما در عین حال امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت اعتدال را دریافته‌ایم. در رفتار و گفتار مردم هم دقت کنی، می‌بینی که نسبت به قبل متعادل‌ترند. لااقل هیچ کس نیست که میانه‌روی را منکر شود.

- جز این‌که با بی‌مبالاتی بسیار، دُز شوخی را در جامعه بالا برده‌ایم و محال بحث‌های جدی را از خود گرفته‌ایم. من با طنز بد نیستم و از گفتن و خندیدن پرهیز ندارم، اما عملاً همه امورمان تبدیل شده‌اند به بهانه‌هایی برای خندیدن. 

- این شوخی‌ها باطنشان جدی است. اتفاقاً در هیچ دوره‌ای به اندازه امروز جدی نبوده‌ایم.