«تاب‌آوری» و همنشینی آن در زنجیره هم‌ارزی، کنار سایر نشانه‌ها در جهت خلق گزاره گفتمانی «سوژه خوب» در نظام نئولیبرال، درون‌مایه یادداشت پیش‌رو است. در نظم گفتمانی «سوژه خوب»، فرایند خلق شبکه معنایی، متشکل از نشانه‌های «تاب‌آوری»، «مسئولیت»، «اعتمادبه‌نفس» و «خلاقیت» به‌عنوان پیش‌شرط بقای سوژه در حوزه سیاسی-اجتماعی جهان نئولیبرال محسوب می‌شود. همانگونه که در نظریه گفتمان ارنستو لاکلائو و شانتال موف؟ مطرح شده است، تولید معنا وسیله‌ای کلیدی برای تثبیت مناسبات قدرت است. بدین صورت که تولید معنا می‌تواند مناسبات قدرت را عینی‌سازی کرده و آن را جزئی از عقل سلیم بنمایاند.