چشم جادویی فردا سينما گفت‌وگو با فریدون جیرانی پیرامون سهم واقع‌گرایی در تاریخ سینمای ایران 
فیلم‌ساز، نظریه خود را وارد واقعیت می‌کند

سینما منظری است برای تماشا از دریچه لنز دوربین سینماگری که خود را چشـم بیدار جامعه می‌یابد و ازاین رو هر قاب سخنی است برای تعریف ناگفته‌ها، ترسیم زیبایی‌ها و نشان فردایی که از پس حوادث رخ می‌نماید. به تعبیری می‌توان سینما را حدفاصل میان روایتی دانست که در روند شناخت کشف می‌شود و در روند ساخت ظهور می‌یابد. محور این گفت‌وگو حول آن است که بدانیم فیلم‌ساز ایرانی در میان نظریه‌های حقیقت یاب «هم‌سازی» و «هم‌بستگی» چه راهی پیموده و چه سوغات هنرمندانه‌ای برای تماشاگری که اسیر تندباد حوادث است به همراه آورده است. فریدون جیرانی جدا از سال‌ها تجربه درزمینه فیلم‌نامه نویسی و کارگردانی، به دلیل رسانه‌ای بودن، سخنی گویا از احوالات تاریخ سینمای ایران است و ازجمله فیلم سازانی است که نسبت به وقایع تحلیل دارد.

مرتضی اسماعیل دوست

صفحه ۳۳