با هرچه عشق، نام تو را می‌توان نوشت

حدود دو سال قبل از افتتاح خانه‌ی هنرمندان ایران، پادگان فیشرآباد وقت در اختیار شهرداری تهران قرار گرفته بود. در همان مقطع، با هماهنگی معاونت هنری وزارت ارشاد، تصمیم بر آن شده بود تا یک مکان مناسب برای فعالیت‌های مشترک هنرمندان همه رشته‌های هنری، سامان‌دهی و راه‌اندازی شود که همین مکان پادگان را (با تغییر کاربری) برای شکل‌گیری و تحقق این هدف، مشخص کرده بودند. در همین زمان با دعوت برخی از هنرمندان شاخص کشور، از جمله استادان: مرتضی ممیز، غلامحسین امیرخانی، ایرج راد، بهروز غریب‌پور، محمدرضا عبدالملکیان، حمدالله رضایی و... از این جمع خواسته شد تا نسبت به تهیه‌ی اساسنامه‌ای برای تشکلی با عنوان «خانه‌ی هنرمندان ایران» اقدام کنند.

محمدرضا عبدالملکیان