
با پایان یافتن سلسله سخنرانیهای آتشین شریعتی در پاییز ۱۳۵۱ و در پی تعطیلی حسینیه ارشاد و سپس نامه دستگیری او در تابستان ۱۳۵۲، فضای چپ گرایی در کشور و رویکردهای مارکسیستی، هر چه بیشتر به سمت اسیا حرکتهای مسلحانه تغییر جهت داد. در این اوضاع و احوال و هم زمان با فروکش کردن تب شریعتی و مارکسیسم اسلامی، جریان تجددستیز دیگری در عرصهی روشنفکری ایران ظهور پیدا کرد که به جز چپ زدگی، بقیهی نشانهها و عوارض جریان آل احمد و شریعتی را در خود داشت. احسان نراقی آغازگر این جریان بود. او در دارالفنون دیپلم گرفت و برای ادامهی تحصیل به سوئیس رفت. در سوئیس نتوانست از میدان جاذبهی حزب توده بگریزد و نه تنها از فعالان دانشجویی شد، بلکه با فراست و فعالیت خویش توانست در موقعیت زعامت دانشجویان ایرانی در سوئیس قرار بگیرد.
در حال حاضر دیدگاهی برای این کتاب ثبت نشده است.
مقالات پیشنهادی
مجلههای پیشنهادی
دیدگاه خود را با ما به اشتراک بزارید