روح حکومت‌داری ایرانی در کلیله ودمنه

کلیله ودمنه به یک نوع ادب فارسی برمی‌گردد؛ ادب به معنی مجموعه‌ای از رفتار و سلوک ایرانیان به لحاظ یک‌جانشینی که در آداب غذاخوردن، نشستن، صحبت کردن، ادب درویشی، توانگری و به خصوص ادب مملکت داری تعریف می‌گردد. کلیله ودمنه نوعی از ادب مملکت داری یعنی آداب حکمرانی است که بر اساس نوعی از اخلاقیات مبتنی بر تجربه است که به صورت میراتی نسل به نسل منتقل گشته و یک ویژگی عرفی و زمینی دارد و معاش گراست. به نوعی میتوان ادب را مخصوص ایرانیان و اخلاق را مخصوص عرب دانست. بنابراین ویژگی اخلاق گرا، عرف گرا و معاش گرا در سنت ادب به ویژه ادب فارسی دیده می‌شود و خود را در قالب نثر و نظم نشان می دهد چنان‌که در کلیله ودمنه نیز داستان ها هم به صورت نظم و هم به صورت نثر به نگارش در آمده است.

روح‌الله اسلامی