زمان خط نیست، بعد است، مثل ابعاد فضا، اگر بتوانید فضا را خم کنید، زمان را هم می‌توانید خم کنید، و اگر می‌دانستید چطور سریع‌تر از نور حرکت کنید، می‌توانستید به گذشته برگردید و در آن واحد در دو مکان باشید. این را برادرم، استیفن، به من گفت، همان موقع که برای مطالعه پولیور خرمایی رنگ و نخ نمایش را پوشیده و مدتی طولانی وارونه روی سرش ایستاده بود تا خون به مغزش سرازیر شود و تقویتش کند. نفهمیدم منظورش چیست، اما شاید درست توضیح نداده بود. از همان دوره از حیطه‌ی عدم وضوح واژه‌ها فاصله می‌گرفت.

صفحه ۵