در فلسفهی کانت برخلاف رئالیسم خام و علم گرایی پوزیتیویستی, سوثه و ابژه از هم مجزا نیستند تا بکوشیم به مدد تدقیق روشها و ابزار فاصلهی پُرناشدنی میان آن دو را از میان برداریم. به زعم وی٬ با آنکه سوژه در نقد نخست تماما عقلانی و به مدد عقانیت تعریف میشود٬ در نقد عقل عملی سوژهای است که عالم را عرصهی کنش اخلاقی خود قرار میدهد٬ لذا تصویر سوژهای که شعور و شور را به هم میآمیزد از آمیزش سوژهی دو نقد حاصل میگردد.
صفحه ۱۴
در حال حاضر دیدگاهی برای این کتاب ثبت نشده است.
مقالات پیشنهادی
کتاب های پیشنهادی
دیدگاه خود را با ما به اشتراک بزارید