واژه «مونتاژ» در زبان فرانسه ابتدا در رابطه با ماشین‌آلات و لوله‌کشی استفاده می‌شد. سرگئی آیزنشتاین، که در سال ۱۹۲۳ پا جای پای دیگران گذاشت و به استفاده از این واژه روی آورد، اولین کسی بود که توجه‌اش به ریشه و منشأ آن جلب شد و فوراً نتایج و استنباط‌های جسورانه‌ای را از دل آن بیرون کشید. حالا تقريبا بعد یک قرن از این ماجرا، آن‌قدر واژة مونتاژ در سینما برجسته و متداول شده که سخت بتوان تصور کرد معنای اولیة آن چنین چیزی بوده باشد؛ حق با آیزنشتاین بود که می‌گفت این واژة زیبا هر آنچه که برای دستیابی به موفقیت لازم است، با خود دارد. تغییر زاویه‌دید، حین فیلم‌برداری از یک رویداد واحد، فقط ابزار نشانه‌شناسانه و زیبایی‌شناسانه‌ای نبود که به‌واسطة آن تصاویر متحرک برادران لومیر و دیگرانی همچون آن‌ها بتوانند از نفرين ضبط ردپای زمانی-مکانیِ خالص و دست‌نخوردة یک رویداد فرار کنند، بلکه منشأ ایده‌ای از نما، و ایدة متناظر با آن، یعنی مونتاژ، نیز بود.