من‌ات به دنبال مجموعه‌ای از یادداشت‌های پراکنده و چند ترجمه است که به گفتۀ فرسی بدون ترتیب تاریخی گرد هم آمده‌اند.

او در این کتاب از تئاتر و ادبیات و سینما می‌گوید، یادداشت‌ها و ترجمه‌هایی در مورد آرتور کوستلر، ساموئل بكت، مایک ماركوزه و... می‌آورد و از دوران عزت الله انتظامی، علی نصیریان، غلامحسین ساعدی، ابراهیم گلستان، جلال آل احمد، ایرج گرگین، ژاله اصفهانی و شخصیت‌های آشنای دیگری نیز یاد می‌کند. همکاری‌اش با انتشارات فرانکلین می‌نویسد فرسی در خاطراتش با طنزی تو امان تند و شیرین از در این یادداشت‌ها و ترجمه‌ها و مقالات کوتاه می‌توان لحن بی‌همتا و زبان یکه بهمن فرسی را جست و تجربه‌ها و نگاهش را در گذر سال‌ها (اغلب خارج از ایران) از نظر گذراند.