«تمامش کنید!»

اروین به‌رغم صدای فروخورده‌ی سروان٬ گفته را شنید و دانست که این پایان کار است. دیروز٬ هنگام حمله‌ی گاردهای سفید به مارشتال٬ هنوز مرگ خود را باور نداشت؛ به‌رغم آن‌که او از سال ۱۹۱۴ ٬ زمانی که با همه‌ی خردسالی داوطلبانه به خدمت سربازی رفت٬ عادت کرده بود٬ مرگ را محتمل بداند. در آن زمان٬ ارتش نویدبخش چیزی بیش از یک جوانی فلاکتبار و یتیمانه بود و پوشیدن یونیفرم بهتر از به‌تن‌کردن روپوش مسخره‌ی رفتگران برلین می‌نمود.

صفحه ۱۳