نمایش نامه حاضر بخشی است از کتاب جان و صورت اثر جورج لوکاچ كتاب لوکاچ شامل ۱۰ جستار در حوزه نقد ادبی و زیبایی شناسی است و به دلایل متعددی که خارج از بحث ماست اهمیت تاریخی و ادبی بسیار پیدا کرده است. جورج لوکاچ (۱۸۸۵-۱۹۷۱)، فیلسوف و نقاد مارکسیست، مطالب کتاب جان و صورت را در فاصله سالهای ۱۹۰۷-۱۹۱۱ نوشته است یعنی از ۲۲ سالگی تا ۲۶ سالگی اش و دغدغه اش نحوه انعکاس «جان» (زندگی) و (زیستن در وسیله بیان صورت یا فرم بوده است. البته هنرمند در صورت میزید و نقاد یا جستارنویس در طلب صورت است و علاقه مندان میتوانند در کتاب جان و صورت این بحث را دنبال کنند اما لوکاچ جستار نهم کتاب را در قالب نمایش نامه ای نوشته است (در سال ۱۹۰۹) که سه شخصیت بیشتر ندارد و صحنه آن هم ثابت است. سه دانشجوی زبان و ادبیات دو) پسر و یک دختر درگیر بحثی می شوند دربارۀ لارنس استرن و کتاب او به نام تریسترام شندی، اما بحث را دو دانشجوی پسر پیش میبرند و دانشجوی دختر عمدتاً نظاره گر و شنونده است.