چطور یک شهر را بخوانیم؟

شهر همواره در فهم این مطلب که تحولات اجتماعی چگونه خود را جلوه‌گر می‌سازند بسیار مهم بوده است. از همین رو، مطالعات شهری نیز فیلم‌ها را به مثابة تصاویری فرهنگی از شهرها مدّ نظر قرار می‌دهند، زیرا همان‌طور که مارک شیل و تونی فیتزماوریس اشاره کرده‌اند سینما «یک فرم مشخصاً فضایی از فرهنگ» است. جان رِنه شورت در کتاب نظریة شهری: یک ارزیابی انتقادی تلویحاً بر این نکته صحه می‌گذارد که «مدرنیته، کاپیتالیسم و پست‌مدرنیته» عامل برقراری پیوند میان مطالعات سینمایی و مطالعات شهری هستند. شورت در تبیینِ راه‌های بازخوانیِ یک شهر، مشخصاً، بر «عملکرد قدرت و مبارزه برای قدرت» تأکید می‌ورزد، یعنی همان چیزی که در عینِ سازمان‌دهیِ شهر، خود، در درون آن شهر بازتاب می‌یابد.  به‌زعم او، روابط مُبتنی بر قدرت در یک شهر ریشه در تمایزات اجتماعی دارند؛ تمایزاتی بر حسبِ طبقه، جنسیت، سن، نژاد و قومیت که فرایندها و الگوهای شهری را تولید می‌کنند. فیلم‌ها با به تصویر کشیدن محلاتِ فقیر و غنی، یا چشم‌اندازهای شهری و روستایی در واقع، همین الگوهای شهری را بازتاب می‌دهند. طراحیِ لباس‌ها یا مکان وقوع فیلم‌ها، یا حتی اینکه کاراکترها در فضای صمیمی خانه به تصویر درآمده‌اند یا فضای عمومیِ شهری، همگی می‌توانند مؤید آن باشند که یک فیلم، برای مثال، چطور به موضوع طبقات اجتماعی می‌پردازد.