دیزنی (Disney)

نام تجاری نوستالژیک

دیزنی، بزرگ‌ترین نام تجاری سرگرمی‌ساز، در حال حاضر مشغول دست‌و‌پنجه نرم کردن با مشکلات است. سهامداران آن از عملکرد فعلی شرکت ناراضی‌اند. این نارضایتی دلایل متعددی دارد؛ یکی از آن‌ها قطع ارتباط دیزنی با شرکت انیمیشین‌سازی دیجیتال پیکسار (Pixar) است که در ساخت فیلم‌‌های انیمیشن «در جستجوی نیمو» (Finding Nemo) و «داستان اسباب‌بازی» (Toystory) با هم شریک بودند. خیلی‌ها علت این موضوع را رابطه‌ای شخصی پرتلاطم بین مایکل آیسنر (Michael Eisner)، مدیرعامل دیزنی و استیو جابز (Steve Jobs)، مدیرعامل پیکسار می‌دانند. بدون پیکسار، آینده‌ی فیلم‌سازی دیزنی، چندان مطلوب دیده نمی‌شود. و از آن‌جایی که فیلم‌های انیمیشن، سرچشمه‌ی تمام موفقیت‌های دیزنی بوده است، احتمال دارد امپراطوری جادویی دیزنی به‌زودی درگیر مشکلات بزرگ‌تری هم بشود.

با وجود این، در حال حاضر دیزنی هنوز یکی از ده نام تجاری باارزش دنیاست و تعجب‌آور نخواهد بود اگر آن‌گونه که بعضی‌ها پیش‌بینی می‌کنند، دیزنی در دام پیشینه و سابقه‌ی خودش اسیر شود. و چه پیشینه‌ی قابل‌توجهی! در طول قرن بیستم دیزنی نه‌تنها سینما بلکه صنعت تفریحات مخصوص کودکان را هم دگرگون کرد. دیزنی هم‌چنین اولین نام تجاری «قابل‌ تجربه کردن» به حساب می‌آید.

نیاز نیست که تاکید کنیم که داستان دیزنی، با خودِ والت دیزنی شروع می‌شود. با این حال موفقیت تجاری دیزنی، زودرس نبود. والت در سال 1923 به همراه برادرش روی (Roy) به کالیفرنیا آمد و چون نتوانست شغلی در صنعت فیلم‌سازی بیابد، استودیوی کوچکی برای خود به راه انداخت و سپس به همراه روی یک شرکت انیمیشن هم نام اسم خانوادگی‌شان تاسیس کردند.

اولین پروژه‌های دیزنی، فیلم‌های کوتاهی مثل «آلیس» (Alice) (1924) و «اوزوالد خرگوش» (Oswald the Rabbit)‌ (1927) موفقیت چندانی به دست نیاورد؛ تا اینکه در سال 1928 همه چیز تغییر کرد. والت دیزنی یک شخصیت کارتونی جدید طراحی کرد: یک موش زبر و زرنگ به نام میکی (Mickey) که با یک سری دایره طراحی شده بود (بینی گرد، گوش‌های گرد، چشم‌های گرد و غیره) این شیوه‌ی طراحی دایره‌ای که یکی از اولین مشخصه‌های سبکی آنان شد، با نام تجاری‌ای که – چه به معنای واقعی کلمه و چه استعارگونه! – زندگی را نرم و روان ترسیم می‌کرد، هم‌خوانی داشت.