در ماه نوامبر بیماری مالون رو به بهبود گذاشت و برای بار دوم در بیمارستان شهر بستری شد. خوشحال بود که آنجاست. با اینکه دکترش را عوض کرده بود، تشخيص‌ها همان بود. بعد از دکترهیدن رفته بود سراغ دکترکالووِی و بعدش هم سراغ دکتر میلتون. اما با اینکه دوتای آخری مسیحی بودند (از اعضای نخستین کلیسای باپتیست و کلیسای اسقفی)، تشخیصشان همان بود. از آنجا که از دکترهیدن پرسیده بود چقدر از عمرش مانده و آن جواب غیرمنتظره و وحشتناک را دریافت کرده بود، حواسش بود که دیگر چنین سؤالی نکند. در حقیقت وقتی سراغ دکتر میلتون رفت، اصرار داشت که حالش خوب است و فقط می‌خواهد چکاپی معمولی انجام دهد و گفته بود که دکتری از احتمال لوسمی با او حرف زده است. دکتر میلتون هم تشخیص دکترهای دیگر را تأیید کرد و مالون سؤال دیگری نپرسید. دکتر میلتون پیشنهاد کرد که