اینگونه به نظر می‌رسد که برای داشتن شخصیت‌هایی رئالیستی در یک نمایشنامه ، می‌بایست از کهن الگوهای رایج به شدت پرهیز کرد. رادی به زعم اکثر منتقدین، یک نمایشنامه نویس رئالیست است و توهم تضاد ریشه‌ای میان رئالیسم و اسطوره سبب شده که متن‌های او کمتر مورد توجه اسطوره شناسان قرار گیرد. اما تعبیر کهن الگو نشان می‌دهد که اسطوره نه تنها هیچگاه از بین نمی‌رود، بلکه هر زمان در لباسی نو، خود را باز می‌آفریند. در حوزه‌ی نقد ادبی نیز، منتقدین کهن الگویی هر نوع پیش شرطی را برای خوانش اسطوره شناسانه اثربرداشتند. کمبل با ارائه‌ی نظریه قهرمان هزار چهره ، مدعی شد که همه‌ی اسطوره‌ها و افسانه‌ها ، قصه شخصیتی را مطرح می‌کنند که در لباسی نو و سفری دیگر، به قهرمان بدل می‌شود.  

صفحه 93