دریاروندگان جزیره آبی تر

نویسنده: عباس معروفی

دقت عجیبی داشت. چشم‎هاش هم خوب می‎دید،اما بی عصا نمی‎توانست به خوبی راه برود،واین مربوط می‎شد به مکه ای که رفته بود.کفپاهاش در سنگفرش های تفتهً عربستان سوخته بود و تاول زده بود.پدربزرگ می‎گفت مرض قندش از آن جا شروع شده.نمی توانست تعادلش را روی آن پاهای سست حفظ کند،بنابراین دو سال پیش در سنگسر خودمان از صخره‎ای پایین افتاده بود و پاهاش شکسته و زخمی شده بود.