نمی‌توانم از نوشتن داستان نخستین گام‌هایم در زندگی شخصی صرف نظر کنم، هر چند که به آسانی می‌شد از این کار خودداری کرد... اما اطمینان دارم که اگر صد سال هم عمر کنم بار دیگر سرگذشتم را نخواهم نوشت. نهایت خود پرستی است که آدم بدون هیچ شرمی درباره خودش بنویسد فقط بر این مبنا می‌توانم خودم را تبرئه کنم که هدف من از نوشتن با هدف دیگران، که جلب تحسین خوانندگان است فرق دارد. ناگهان به فکرم رسید که صرفاً از روی انگیزه درونی هر چه طی این سال گذشته برایم پیش آمد کلمه به کلمه روی کاغذ بیاورم، چون به شدت تحت تأثیر این پیشامدها قرار گرفته‌ام فقط رویدادها را ثبت خواهم کرد و نهایت سعی را به خرج خواهم داد تا از هرگونه حاشیه پردازی و به ویژه از ظرایف ادبی بپرهیزم. نویسندگان حرفه‌ای سی سال کتاب می‌نویسند اما سرانجام اصلاً نمی‌توانند بگویند این همه مدت برای چه نوشته‌اند من نویسنده حرفه‌ای نیستم، و نمی‌خواهم باشم و عرضه کردن نهفته‌ترین رازهای روحم و توصیف هنرمندانه احساساتم را در بازار ادبی قطعاً کارگستاخانه و حقیری تلقی می‌کنم. با این حال، با آزردگی پیش بینی میکنم که اجتناب از توصیف احساسات و اظهار نظر چه بسا اظهار نظرهای پیش پا افتاده و مبتذل كلاً امکان پذیر نخواهد بود، لذا هر نوع کار ادبی خود به خود مایه فساد است حتی اگر نویسنده صرفاً برای دل خودش بنویسد.

صفحه ۹