
سرشتی نیرومند و سالم، از آن گونه که آنت داشت،میباید بیافریند، مدام بیافریند، با همه وجود خویش، با تن و جان خویش، بیافریند. بیافریند، یا که آفرینش آینده را در خود بپروراند. این ضرورت است؛ و خوش بختی جز ارضای این ضرورت نیست. هر دوره آفرینندگی میدان محدودی برای خود دارد؛ و نیروی بر شونده آن مسیری را میپیماید که به ناچار رو به نشیب میگذارد.
مقالات پیشنهادی
کتابهای پیشنهادی