ایرانیان احتمالاً کهن‌ترین نمایشنامۀ باقی‌مانده در ادبیات غرب است (427 پیش از میلاد). این نمایشنامه یک شعر دراماتیک قوی است که در زمان جنگ‌های ایران، در دربار خشایارشاه و مادرش ملکه آتوسا، اتفاق می‌افتد. پس از پنجاه سال نبرد که طی آن امپراتوری ایران می‌کوشد تا بر یونان غلبه کند، ایرانیان در پایان شکست می‌خورند. یک «جاسوسِ دوجانبه»، با نیرنگ، خشایار را برمی‌انگیزد تا به آتن حمله کند، اما سپاهیان ایران، به رغم تعداد بیشتر، کشتی‌هایشان در تنگۀ باریکی میان جزیرۀ سالامیس و سرزمین یونان گرفتار می‌شوند. گروه کوچکی از پیشتازانِ سپاه یونان، هزاران نفر را به دام می‌اندارند و آن‌ها را قتل‌عام می‌کنند.تقریباً کل سپاه ایران تار و مار می‌شود.

صفحه 21