آزادی خواهی؛ شکست در اولین خاکریز
ریشه‌های سردرگمی

در تاریخ معاصر کشور ما خصوصاً از ظهور جنبش مشروطه‌خواهی افراد بسیاری بوده‌اند که در مقابل شرایط سیاسی و اجتماعی که نامناسب تشخیص میداده‌اند صدای اعتراض و قیام سرداده‌اند.

هنگامی که تحت ستم یا تبعیض یا آزار قرار گرفته‌اند یا ناظر تحمیل چنین شرایطی به دیگران بوده‌اند معترض شده با اعلام مخالفت کرده‌اند، بسیاری از افراد با سخن شیوا و قلم نافذ در مقابل ظلم و ستم و رفتار نامطلوب نظام‌های سیاسی حماسه سرایی کرده‌اند شعر گفته‌اند، خطابه خوانده‌اند و متون ادبی اجتماعی و سیاسی تدوین و منتشر ساخته‌اند. بعضی افراد به سازمانده‌ی سیاسی و اقدامات فعالانه در تشکیل انجمن‌ها و احزاب و گروه‌ها برای رفع این مشکلات پرداخته‌اند. لیکن به دلائلی این اعتراض‌ها و فعالیت‌ها و اقدامات پیوسته به نتایج مطلوب منجر نشده و بعد از هر خیزش اجتماعی کماکان عده‌ای همان درخواست‌ها و همان شکایت‌ها را مجدداً طرح کرده و متقاضی دست یافتن به همان حقوقی بوده‌اند که قبلاً بعضاً یا کلا از آن محروم بوده‌اند. معمولاً روشنفکران کشور چنین ادعاها و شکوه‌هایی را از قول عموم مردم مطرح کرده و خود را زبان سایرین در طرح شکایت از شرایط سیاسی و اجتماعی نامناسب معرفی کرده‌اند.

صفحه ۵۵