در مورد علم جدید معمولاً علم طبیعت و علوم انسانی و اجتماعی را در عرض هم می‌آورند و اختلافشان را در درجة دقت علمی و کلّیت قوانین و احکام این علوم می‌دانند اما کانت فلسفه را به مادی و صوری تقسیم کرد و فلسفة صورت را منطق دانست. فلسفة ماده را هم به دو قسم تقسیم کرد. فلسفة طبیعت و فلسفة اخلاق. هر یک از این دو را هم به فلسفة محض و تجربی تقسیم کرد و به این ترتیب فلسفة طبیعت به دو قسم فلسفة طبیعت محض و فلسفة طبیعت تجربی تقسیم شد. فلسفة طبیعت محض، مابعدالطبیعة عقلی است و می‌دانیم که کانت این مابعدالطبیعه را به بحث در صورت قضایای علمی با منطق استعلائی تبدیل می‌کند، پس در نظر كانت مابعدالطبیعه به منطق ملحق می‌شود ولی نه به نحوی که آن را با منطق صور اشتباه کنند. كانت اخلاق را هم به مابعدالطبیعة اخلاق و اخلاق تجربی و عملی تقسیم کرد و علوم انسانی و اجتماعی مثل روان‌شناسی را از سنخ اخلاق تجربی دانست.