ژاله آموزگار

ژاله آموزگار در سال ۱۳۱۸ در خوی زاده شد. او پس از اخذ مدرک دیپلم علمى از دبیرستان ایراندخت خوى و دیپلم سال دوازدهم ادبى از دبیرستان ایراندخت تبریز براى ادامه تحصیل به دانشکده ادبیات و علوم انسانى دانشگاه تبریز وارد مى شود و این اتفاق در سال ۱۳۳۵ رخ مى دهد. از آن سال ها استاد چنین مى گوید: «اصلا در مخیله ام نمى گنجید که دخترى از شهرستان قادر باشد به تبریز بیاید و در کنکور نیز شاگرد اول شود.» ژاله آموزگار مجبور مى شود مدت تحصیل در دانشگاه تبریز را در منزل عمویش سپرى کند و همین همنشینى با عمو که یکى از شعرا و نویسندگان معتبر آذربایجان بود باعث مى شود تا شخصیت علمى او شکل گیرد.

با احراز رتبه اول در دانشکده ادبیات تبریز به او بورس تحصیلى تعلق مى گیرد و با این حال او بلافاصله از این بورس استفاده نمى کند. چندى بعد دکتر پرویز ناتل خانلرى اطلاعیه اى صادر مى کند مبنى بر اینکه شاگرد اول هایى که از بورس شان استفاده نکرده اند مى توانند از آن استفاده نمایند. با این همه او به تنهایى به این سفر نمى رود بلکه به اتفاق همسر و دخترش راهى پاریس مى شود و در «سوربن» ثبت نام مى کند و مشغول تحصیل مى شود و این ماجرا در سال ۱۳۴۲ اتفاق مى افتد. 

استاد آموزگار پس از دریافت مدرک دکترا در رشته فرهنگ و زبان هاى باستانى در سال ۱۳۴۷ به ایران برمى گردد و به مدت یکسال در بنیاد فرهنگ ایران مشغول به کار مى شود. از سال ۱۳۴۹ به عنوان استادیار در گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد. از سال ۱۳۶۲ به عنوان دانشیار و از سال ۱۳۷۳ تا کنون به عنوان استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران مشغول به تدریس و تحقیق است. او شاگردان بسیاری تربیت کرده که برخی از آن‌ها از استادان بنام روزگار ما هستند. دکتر آموزگار گذشته از زبان های پهلوی و اوستایی به زبان های انگلیسی، فرانسوی و ترکی نیز مسلط است. او سال ها به عنوان همکار استاد دکتر احمد تفضلی به فعالیت های علمی پرداخت و این همکاری به تالیف و ترجمه آثار مهمی چون «اسطوره زندگی زردشت»، «زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن»، «نمونه های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه ای ایرانیان» و «شناخت اساطیر ایران» انجامید.

دکتر آموزگار جوایز بسیاری چون لژیون دونور از وزارت فرهنگ فرانسه و جایزه سرو ایرانی در زمینه میراث فرهنگی را دریافت کرده است.