همیشه منظورمان از قدرت کلمات قدرت آنها در ایجاد توهم و خطاست. اما، به لطف نظمی مقدر، کلماتی هستند که در خود خاصیتی روشنی بخش دارند و وقتی درست به کار برده شوند موجب تعالی انسان به سوی خیر می‌گردند. این کلمات به کمالی مطلق اشاره می‌کنند که ما از درک آن عاجزیم. کاربرد درست این کلمات مستلزم آن است که آنها را به زور با هیچ مفهومی مطابقت ندهیم، زیرا قدرت روشنی بخش و تعالی بخشی ذکر شده در خود این کلمات نهفته است. آنچه این کلمات می‌گویند خارج از دایره فهم ماست.