آثار سیمون وی

سیمون وی متفکری شجاع است که به خوشایند مخاطبش نمی اندیشد. او، که از ارسطو بیزار و دوست دار افلاطون است، همچون افلاطون و استاد بزرگوارش سقراط جهل را شر و دانایی را خیر می‌شمارد. سیمون وی کلامی گرم و گیرا دارد و از این جهت شاگرد خلف افلاطون است؛ اما گرمی کلام او نیز مانند استادش با لفاظی ها و هنر نماییهای سوفیستی نسبتی ندارد. آتشی که از کلمات او بر می خیزد ناشی از توجه ناب او به خیر، حقیقت زیبایی و عدالت است. او در نوشته های خود شجاعانه جزم‌ها و تابوهای دوران مدرن را نقد می‌کند. یکی از این تابوها احترام بی اندازه ای است که در روزگار ما نثار به اصطلاح ارزش‌های مدرن می‌شود.