تصویر دریان ،گری تنها رمان اسکار وایلد و احتمالاً مشهورترین اثر او، رمانی نامتعارف است، رمان یک شاعر، رمان یک نمایشنامه نویس، مان یک نویسنده ی قصه های پریان، رمان یک منتقد ادبی و خلاصه رمان هر کسی جز یک رمان نویس. در واقع، کتاب هم از این همه بهره ارد و هم هیچ یک از این‌ها نیست. نثر آن گاه به شعر پهلو م‌یزند و با شعار منثور خود وایلد تفاوت چندانی ندارد. صحنه ها اغلب خصلتی سخت نمایشی به خود می‌گیرند که بذله گویی‌ها و حاضر جوابی‌های لرد هنری، یکی از دو شخصیت اصلی، به آن سرزندگی خاصی می‌بخشد.

پیرنگ اصلی آن، داستان جوانی که هرگز پیر نمی‌شود، به مضامین قصه های پریان شباهتی آشکار دارد. به علاوه، بسیاری از بحث های شخصیت‌ها در باب هنر و زندگی و نسبت آنها با یکدیگر و چیستی و چرایی اثر هنری در نهایت از مباحث نقد ادبی و هنری نسب می‌برد. افزون بر این، وایلد با تعریف بخصوصی که از وظیفه ی هنرمند دارد، به آفرینش در آفرینش نیز دست می‌زند و می‌کوشد با توصیفی از اشعار گوتیه یا نمایشنامه های شکسپیر اثری به موازات آثار آنان بیافریند.