انقلاب علیه قدرتی ستیزه جو رخ می‌دهد که دیگر افسار پاره کرده. قدرت نمی‌تواند ملتی را تحمل کند که اعصابش را خرد کرده است. ملت نمی‌تواند قدرتی را تاب بیاورد که کارش به نفرت از مردم کشیده. قدرت همه‌ی اعتبارش را به باد داده و حالا دست‌هایش خالی است. ملت هم آخرین ذره‌ی بردباری‌اش را از کف داده و دست‌هایش را مشت کرده. جو اضطراب و سرکوب‌گری روزافزون بر همه جا حکم‌فرماست . رهایی نزدیک است. حسش می‌کنیم. انقلاب ایران بیست و هفتمین انقلابی است که ریشارد کاپوشچینسکی از نزدیک شاهدش بود و شاهنشاه گزارشی درخشان است از روزهای پر تب و تاب انقلاب.