ترز راکن کلید ورود به دنیای امیل زولا و درک آثار اوست. زولا در مقدمه چاپ دوم این رمان، برای نخستین بار کلمه ناتورالیسم را در ساحت ادبیات به کار می برد و به نوعی مانیفست این مکتب را ارائه می‌دهد:

«در ترز راکن، قصد من مطالعه طبع انسان‌ها بوده و نه منش آنها. من شخصیت‌هایی را انتخاب کرده‌ام که تا بیشترین حد ممکن در سلطه اعصاب و خونشان باشند و هر عمل زندگی‌شان را، تهی از اختیار، بنابر جبر تنشان انجام دهند. ترز و لوران حیواناتی انسان گونه‌اند و نه بیشتر. کوشیدم تا جزء به جزء ، فعالیت ناملموس امیال، استیلای غریزه و اختلالات ذهنی‌ای را که در پی تشنجی عصبی روی می‌دهد، در این حیوانات بررسی کنم.»